“Godverdomme!”, riep Desiree woest, terwijl ze in haar lingerieset op de vensterbank zat van haar kleine woning aan het doodlopende stuk van de Wischmei in Jipsingboermussel. Joop van Atsma, een man van 56, kaal, bril, dik van postuur, had aan haar deur gemorreld en zich toen beseft dat hij een deur te vroeg naar binnen wilde. Hij was immers de buurman van Desiree Boekelo. Desiree stampvoette door haar kamer: ”verdomme alweer geen klant!” Ze had niet gezien dat haar buurman z’n erecte penis uit de broek had gehaald en door het raam naar binnen stond te gluren. Desiree stond met haar bijna blote kont over haar salontafel en grabbelde in een la.
Om haar frustratie te uiten dat ze vandaag nog geen enkele klant gehad had, greep ze in de kleine lade naar een oranje rubberen wortel, wierp zich op de bank en begon wild te masturberen. Haar lange blonde haren raakten bezweet, zo heet als ze was. Al was het niet van opwinding, nee ze had last van heroïne-koorts. Door gebrek aan klandizie had ze al in geen tijden meer geld gehad voor het door haar lichaam zo gewenste middel. Dat was echter niet het enige probleem. Pé Pekelsma, de enige drugsdealer van Jipsingboermussel die als dekmantel een witwaspraktijk voor zijn imperium een logopedische praktijk “Een Begrip” was opgestart, en zijn vrouw liet werken in “Kinderkleding Boetiek Marieanne”, was gestopt met het dealen, omdat hij tijdelijk gedetineerd zat in Veenhuizen.
Desiree keek op van het masturberen en zag Joop van Atsma zijn lust en zaad lozen op de vensterbank. “Godverdomme!!”, riep Desiree en balde haar vuist. Haar woede voor het zichzelf bevlekken van haar wanstaltige buurman maakte plaats voor verbazing en verwondering toen ze de kopkaas op de nog slechts half erecte penis van haar buurman aanschouwde. Zoveel smegma had ze nog nooit gezien.”Ga je es douchen en ga daarna es naar de huisartsassistente!”, riep ze Joop toe door het raam:”Assistente Lammechien van der Swaay heeft mij ook al es van ‘t een en ander afgeholpen, en ze vertelt het aan bijna niemand door!”
Ze vergat er bewust bij te zeggen dat Lammechien van der Swaay alles wel door vertelde aan haar zus, Ellie, die kapster was in “Salon de Kapperij”.
Door deze onderbreking was bij Desiree de zin in het masturberen helemaal gebroken, ze wierp de vochtige oranje wortel door de kamer en kwam met een plets terecht op de goedkope laminaatvloer. Ze wierp 50 euro op de bank, alsof ze haar eigen klant was geweest en liep door naar de badkamer om zich een beetje op te frissen van de teleurstellende maar daarom niet minder intense inspanning.
“Jij verstaat godverdomme je vak niet!!”riep ze tegen zichzelf in de spiegel, om haar spiegelbeeld de schuld te geven dat ze geen orgasmische ontlading had kunnen meemaken, waardoor ze nu nog meer gefrustreerd was dan tevoren. Kwaad begon ze te zingen:”1, 2, 3, 4, Hoedje van papier” . Ze dacht:”wie weet moet ik wat anders gaan doen met m’n leven“.
